تگ applet در HTML

تگ applet در HTML برای جاسازی برنامه‌های جاوا در یک صفحه وب استفاده می‌شد. با این حال، این تگ در HTML4.01 منسوخ شده است و دیگر توسط مرورگرهای مدرن پشتیبانی نمی‌شود. به جای استفاده از تگ applet، می‌توانید از تگ‌های object یا embed برای جاسازی محتوای تعاملی در صفحات وب خود استفاده کنید.

نحوه استفاده از تگ applet

<applet> عنصر HTML یک برنامه جاوا را به یک سند HTML اضافه می کند. از این تگ برای ترکیب برنامه Java استفاده نکنید: HTML5 این عنصر را حذف کرده و تگ های <object> و <embed> را به عنوان گزینه های دیگر درhtml ارائه می دهد. 

نکات اصلی تگ applet

• این تگ برای جاسازی اپلت های جاوا در پرونده های HTML استفاده می شود.
• برای جاسازی applet جاوا ، HTML دیگر استفاده از عنصر <applet> را توصیه نمی کند.
• گزینه های بهتر برای یادگیری نحوه استفاده از جاوا در HTML شامل عناصر <object> و <embed> است.

در ادامه خلاصه‌ای از تگ applet و جایگزین‌های آن آورده شده است:

تگ applet:

• برای جاسازی برنامه‌های جاوا در صفحات HTML استفاده می‌شد.
• در HTML4.01 منسوخ شده است.
• دیگر توسط مرورگرهای مدرن پشتیبانی نمی‌شود.

جایگزین‌ها:

همانطور که گفتیم، تگ applet در HTML دیگر منسوخ شده است. برای جایگزینی آن و جاسازی محتوای تعاملی در صفحات وب خود، چندین گزینه در اختیار دارید:

1. تگ object:

این تگ قدرتمند برای جاسازی انواع مختلفی از محتواهای تعاملی استفاده می‌شود، از جمله:

• برنامه های جاوا: با استفاده از پارامترهای مناسب درون تگ object می‌توانید برنامه‌های جاوا را اجرا کنید.
• فلش: زمانی که فلش محبوب بود، تگ object روشی استاندارد برای جاسازی آن در صفحات وب به شمار می‌رفت.
• Silverlight: مشابه فلش، این پلتفرم مایکروسافت نیز با تگ object قابل استفاده بود.
• HTML5 Multimedia: تگ object می‌تواند برای جاسازی ویدیو، صدا و دیگر عناصر چندرسانه‌ای ساخته شده با HTML5 نیز به کار رود.
• PDF ها: نمایش فایل‌های PDF درون صفحه وب با تگ object امکان پذیر است.

مزایای تگ object:

• انعطاف پذیر و قابل استفاده برای انواع محتوا
• پشتیبانی از سوی تمام مرورگرهای مدرن

2. تگ embed:

این تگ شباهت‌هایی به object دارد، اما برای برخی محتواهای خاص مانند:

• فلش
• ویدیو

طراحی شده است. تگ embed نسبت به object ساده‌تر است اما انعطاف پذیری کمتری دارد.

مزایای تگ embed:

• ساده و مختصر برای محتواهای مشخص
• پشتیبانی از سوی تمام مرورگرهای مدرن

3. روش های جایگزین برای برنامه های جاوا:

اگرچه تگ object می‌تواند برنامه های جاوا را اجرا کند، اما خود جاوا به عنوان یک تکنولوژی قدیمی در نظر گرفته می‌شود. در صورتی که همچنان به استفاده از قابلیت‌های جاوا علاقه دارید، دو راه حل دیگر وجود دارد:

• Java applets with JavaFX: این روش به شما اجازه می‌دهد تا برنامه‌های جاوا را به گونه‌ای توسعه دهید که با استفاده از JavaFX در مرورگرهای مدرن بدون نیاز به پلاگین اجرا شوند.
• Google Web Toolkit (GWT): این ابزار به توسعه دهندگان امکان می‌دهد تا با استفاده از جاوا، برنامه‌های تحت وب بسازند. در نهایت خروجی GWT کد جاوااسکریپت بوده که به راحتی در مرورگرهای مدرن اجرا می‌شود.

برای آموزش کامل و رایگان HTML و CSS به شما پیشنهاد می‌کنیم مقالات این دسته از سایت آکادمی دویکس را مطالعه کنید.

نکات مهم:

• انتخاب روش جایگزین مناسب به نوع محتوای تعاملی که می‌خواهید در صفحه وب خود قرار دهید بستگی دارد.
• برای محتواهای جدید و مدرن، استفاده از تکنولوژی‌های مبتنی بر وب مانند HTML5، CSS3 و جاوا اسکریپت توصیه می‌شود.
• اگر از محتواهای قدیمی که با جاوا یا فلش ساخته شده‌اند استفاده می‌کنید، تگ های object یا embed می‌توانند راه حل ساده باشند، اما به خاطر داشته باشید که این تکنولوژی‌ها منسوخ شده‌اند و ممکن است در آینده پشتیبانی از آن‌ها به طور کامل متوقف شود.

ویژگی‌های منسوخ شده تگ applet

تگ applet در HTML منسوخ شده است و دیگر توسط مرورگرهای مدرن پشتیبانی نمی‌شود. با این حال، برخی از ویژگی‌های این تگ قبل از منسوخ شدن وجود داشت:

• code: این ویژگی URL فایل کلاس جاوا را که باید اجرا شود، مشخص می‌کرد.
• archive: این ویژگی فهرست URL فایل های JAR را که برنامه جاوا به آن‌ها نیاز دارد، مشخص می‌کرد.
• alt: این ویژگی متنی جایگزین را برای نمایش زمانی که برنامه جاوا بارگیری نشد یا اجرا نشد، ارائه می‌داد.
• width: این ویژگی عرض اپلت را به پیکسل تعیین می‌کرد.
• height: این ویژگی ارتفاع اپلت را به پیکسل تعیین می‌کرد.
• align: این ویژگی تراز اپلت را در صفحه مشخص می‌کرد.
• hspace: این ویژگی فضای افقی بین اپلت و عناصر مجاور را به پیکسل تعیین می‌کرد.
• vspace: این ویژگی فضای عمودی بین اپلت و عناصر مجاور را به پیکسل تعیین می‌کرد.
• param: این ویژگی پارامترهای مختلفی را برای برنامه جاوا تعیین می‌کرد.

توجه: استفاده از این ویژگی‌های منسوخ شده در صفحات وب امروزی توصیه نمی‌شود. جایگزین‌های مدرن مانند تگ‌های object و embed از پارامترهای مشابهی برای جاسازی محتوای تعاملی استفاده می‌کنند و توسط تمام مرورگرهای مدرن پشتیبانی می‌شوند.